கிருஷ்ணதுளசி

கிருஷ்ணாவும் துளசியும் ஊட்டி எஸ்டேட் பங்களாவுக்குத் திரும்பி இரண்டு நாட்கள் கழிந்திருந்தன. கிருஷ்ணா வந்த அன்றே சொல்லிவிட்டான் ‘மித்ராவை நினைத்துக் கண்ணீர் வடித்தால் என்னை மறந்துவிடு’ என்று. அவனுக்காகக் குழந்தையை எண்ணி கண்ணீர் வடிப்பதை நிறுத்திக் கொண்டாள் துளசி. அதே போல மறுநாள் காலையில் பொட்டிக்குக்குக் கிளம்பாமல் மாடிவராண்டாவில் வெளியே உள்ள மரங்களை வெறித்தபடி அமர்ந்திருந்தவளை அதட்டி உருட்டிப் பொட்டிக் செல்லத் தயார் படுத்தினான் அவன். பின்னர் தான் அலுவலகம் செல்லும்போது அவனுடனே அழைத்துச் சென்றான். இடைவிடாமல் […]

Read More

கோயில் திருவிழா ஒருவழியாக நல்லபடி ஆரம்பித்தது. ரங்கநாயகியும் சுபத்ராவும் இவ்வருடம் பேரனுக்கென்று ஒரு குடும்பம் அமைந்துவிட்ட மகிழ்ச்சியில் அம்பாளுக்கு தங்கத்தில் கண்மலர் எடுத்துவைப்பதாக வேண்டிக்கொண்டனர். அதே போல சாரதாவும் விஜயேந்திரனும் கூட சஹானாவுக்கு நல்லபடியாக குழந்தை பிறக்க வேண்டும் என்று வேண்டுதல் வைத்துக் கொண்டனர். ராதாகிருஷ்ணனின் பேரனும் பேத்தியும் அவரவர் குடும்பத்தினருடன் வந்திருந்ததைப் பங்காளிக்குடும்பத்தினர் திகைப்புடன் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாலும் நகைக்கடை போல அலங்கரித்துக்கொண்டு சுற்றிய துளசியாகட்டும், மகளைத் தரையில் விடாமல் சுமந்து கொண்டு திரிந்த கிருஷ்ணாவாகட்டும் தங்களின் […]

Read More

துளசிக்குப் பொள்ளாச்சி மிகவும் பிடித்துப் போயிற்று. அவர்கள் அங்கே வந்து அன்றோடு இரண்டு நாட்கள் கழிந்திருந்தது. காலையில் கண் விழித்ததும் எங்கோ கேட்கும் சேவல் கூவும் ஓசையும் வெளியே வாசலைத் தெளிக்கும் சத்தமும் கேட்கும். அதைக் கேட்டபடி குளித்துவிட்டு உடைமாற்றி வாசலுக்குச் சென்றால் அங்கே லெட்சுமி பெரியக் கோலத்தை இட்டுக்கொண்டிருப்பார். பண்ணைக்கு வேலையாட்கள் வந்து கொண்டிருப்பார்கள். லெட்சுமியின் கோலத்தையும் பண்ணையாட்களின் கொங்குத்தமிழையும் ஒரு சேர ரசிப்பாள். அதைப் பொறுமையாக ரசித்து முடித்துவிட்டு வீட்டுக்குள் சென்றால் சமையலறையிலிருந்து காபியின் […]

Read More

திருமணத்துக்குப் பின்னர் முதல் முறையாக பேரன் தன் மனைவி மகளுடன் வீட்டுக்கு வருகிறான் என்பதால் சமையல் எல்லாம் தடபுடலாகத் தயார் செய்யச் சொல்லியிருந்தனர் ரங்கநாயகியும் சுபத்ராவும். நீண்டநாட்களுக்குப் பின்னர் அனைவரும் ஒன்றாக இணைந்து சாப்பிடும் இந்த மகிழ்ச்சிக்கு எதுவும் ஈடாகாது என்று எண்ணியபடி சாப்பிட்டவர்களுக்கு அன்றைய உணவு அமிர்தம் போல இருந்ததென்றால் அது மிகையில்லை. சாப்பிட்டதும் பெரியவர்கள் ஓய்வெடுக்கச் செல்ல மித்ரா கிருஷ்ணாவுடன் தென்னந்தோப்புக்குச் சென்றுவிட்டாள். செல்லும் முன்னர் கிருஷ்ணா டவல் எடுத்துக் கொள்ளவே, துளசி புரியாமல் […]

Read More

பொள்ளாச்சிக்குச் செல்ல துளசியும் மித்ராவும் ஆர்வமாகத் தங்கள் உடைமைகளை எடுத்து வைத்தனர். சாரதா இருவரது லக்கேஜையும் ஆராய்ந்தவர் துளசியிடம் “நீ கொஞ்சம் ஷேரியையும் எடுத்து வச்சுக்கோ துளசி… அங்கே போனதும் நம்ம பங்காளி வீட்டுல இருந்து புது மருமகளைப் பார்க்கணும்னு சொல்லிட்டுச் சில பேரு வருவாங்க… எதுல குத்தம் கண்டுபிடிக்கலாம்னு அலையுறவங்க கிட்ட நாம தான் முன்னேச்சரிக்கையா இருக்கணும்” என்று மருமகளிடம் கறாராகச் சொல்லிவிட்டார். துளசிக்கு இப்போது தான் சாரதா உண்மையான மாமியாரைப் போல நடந்து கொள்கிறார் […]

Read More

கிருஷ்ணாவின் மனதில் மீண்டும் இடம்பெற துளசி பகீரதப்பிரயத்தனம் செய்து கொண்டிருந்தாள். எப்பாடுப் பட்டேனும் தனது மனதிலுள்ள காதலை அவனிடம் நிரூபிக்க அவன் என்ன சொன்னாலும் செய்யத் தயாராக இருந்தாள் அவள். அதில் அவள் செய்த முதல் காரியம் முடிந்தளவு கணவனுடன் அதிக நேரம் செலவளிக்க முயன்றாள். மகளுடன் சேர்ந்து கிருஷ்ணா விளையாடும் நேரங்களில் அவர்களுடன் சேர்ந்து அமர்ந்து கொள்வாள். அவளுக்கு அந்த விளையாட்டு புரியாவிட்டாலும் அதைக் கவனித்துக் கொண்டிருப்பாள். ஆறு வயது சிறுமிக்கு ஈடாய் அவனும் ஒரு […]

Read More

கிருஷ்ணா துளசியின் பொட்டிக்குக்குச் சென்றுவிட்டுத் திரும்பியவனின் மனம் முழுவதும் துளசி மட்டுமே ஆக்கிரமித்திருந்தாள். அவனுக்கும் தன் மீது அவள் காட்டிய அக்கறை மனதுக்கு இதமாக இருந்தாலும் அவள் தன்னை நம்பாமல் இருந்ததை இன்னும் கிருஷ்ணாவால் ஏற்றுக்கொள்ள இயலவில்லை. இவ்வாறு யோசனையுடன் பொழுதைப் போக்கியவன் மாலையில் மித்ரா வீடு திரும்பியதும் அவளுடன் விளையாடி நேரத்தைக் கடத்தினான். சிறிது நேரம் கழித்ததும் சாரதா கவலையுடன் வாசலைப் பார்ப்பதை நோக்கியவன் “என்னாச்சு சித்தி? யாரைத் தேடுறிங்க?” என்று கேட்க “துளசி எப்போவுமே […]

Read More

கிருஷ்ணாவும் துளசியும் கோவையிலிருந்து திரும்பிய பிறகும் கிருஷ்ணா மனம் மாறாமல் இன்னும் அதே கோபத்தை இழுத்துப் பிடித்துக் கொண்டே சுற்றினான். துளசியிடம் சகஜமாகப் பேசுவதைத் தவிர்த்தவன் அவளது முகம் பார்ப்பதையே முற்றிலுமாகத் தவிர்க்க ஆரம்பித்துவிட்டான். அவனது மனநிலை இவ்வாறிருக்க துளசியோ கிருஷ்ணாவின் காதலைத் திரும்பப் பெறும் முயற்சியில் என்னென்னமோ செய்து பார்த்தாள். பதிலுக்குக் கிருஷ்ணா அவளிடம் ஒரு புன்னகையைக் கூடச் சிந்தவில்லையே. கண்ணம்மா தடுத்தாலும் கேட்காமல் அவனுக்குப் பிடித்ததாகச் சமைத்துவைத்தால், அந்த நாளில் தான் அவனுக்குத் தொழில்முறை […]

Read More

சில மணிநேரங்களுக்கு முன்பு… மெரிடியன் ஹோட்டலின் ஏ.சி காற்றை வாங்கியபடி எதிரெதிர் இருக்கையில் அமர்ந்திருந்தனர் கிரேசியும் கிருஷ்ணாவும். அவள் கிருஷ்ணாவை நீண்டநாள் கழித்துச் சந்திக்கும் ஆர்வத்தில் சிறிது சிரத்தையுடன் அலங்கரித்து வந்திருந்தாள். அந்தப் பொன்னிறக் கூந்தலழகியின் கவனமெல்லாம் தன் எதிரே இத்தனை ஆண்டுகளுக்குப் பிறகும் அதே காந்தமாய் கவரும் தோற்றத்துடன் கருநீலவண்ண முக்கால் கை போலோ ஷேர்ட்டும், கருப்பு ஜீன்சும் அணிந்து மேஜை நடுவில் இருக்கும் பூஜாடியில் தன் கவனம் முழுவதையும் வைத்தபடி புருவச்சுளிப்புடன் அமர்ந்திருந்த கிருஷ்ணாவின் […]

Read More